Adana Çiçek Siparişi - Nihat Petek Çiçekçilik

Kutuda Beyaz Papatya Gerberalar

ÜRÜN SATIŞA KAPALIDIR

Beyaz Papatya Aşk Kutusu

Yaklaşık 20-25 cm yüksekliğinde siyah silindir kutu içerisinde kırmızı gerbera ve beyaz papatya çiçekleri ile tanzim edilerek sziler için özl olarak tasarlandı...

Sevginizi göstermek, özür dilemek, geçmiş olsun demenin bir yoluda buradan geçiyor.Özelleştirmek istediğiniz her gününüz için yanınızdayız.

Aydınlık ama direkt olarak güneşle temas etmeyecek ortamları seven papatyalar, doğru bakımla canlılıklarını uzun süre korurlar.Direkt oalrak güneş almaması önemlidir.
Çok fazla sıcak ortamda çiçeklerde bayılma olduğunu gözlemler iseniz çiçekleri serin bir ortamda saklayabilirsiniz...

Papatyalar çok özel çiçeklerdir. Saflığın simgesi olarak bilinen papatyalar içimizde baharın gelmesini sağlayan sevdiklerimiz ile daha da anlam kazanmaktadır.
Hayallerinizi ve büyük sevginizi papatya kutusuna sığdırarak ,sevdiklerinizi mutlu etmek için Adana Çiçek Tasarım ekibimiz sizinle..

Papatyalar için yazılabilecek kart notları:

Nereye gidersen git papatyalar bitecek oralarda. Senin yanında, bastığın toprakta ve soluduğun havada olacaklar. Papatyalar sana her zaman gülümseme ve mutluluk getirecek, çünkü sen hep onları kıskandıracaksın.
Gülüşün ile papatyalar açıyor. Demek ki bahar geldiği için değil.
Kuşları boşver sevgilim, papatya koysunlar yoluna...
Hayallerimi sığdırdım bir papatyanın kokusuna.
Papatyalar gibi seviyorum seni sevdiceğim, masum ve içten...
Sevmek, papatyaların yapraklarını yolmakla değil, aşkta yol almakla öğrenilir.
Tut ki güneş açtı. Papatyalardan taç yapar mı saçlarımıza?
Gülüşünde toplamam gereken papatyalar var.
İnsanlar haiz olduklarının kıymetini bir türlü bilmezler. Güllere koşarken ayaklarının altında ezilen papatyalardan habersizler.
Sen güller kadar özel, papatyalar kadar güzelsin, sen benim Bi tanecik sevdiğimsin.
Gülüşlerin bir çiçek bahçesi gibi adeta. Sen gülünce kalbimde papatyalar açıyor.
Papatyalar gibi sevdan, her yaprağın ayrı bir mutluluk…
Bak! Papatya mevsimi geldi. Mevsimlerden papatyayı severim. Sonra seni. Sonra yine seni. Ve hep seni. . .
Sen, yalçın bir tepede, hırçın rüzgarlara karşı korunaksız bir papatyasın, ben ise seni kaybetmemek için köklerine sarılmış, toprağınım. . .
Merhaba! diyorsun birdenbire; Sevincimden ağlıyorum, Papatya yağmuruna tutulmuş yüreğim ıslanıyor. . .
Tüm bunların sonunda burnunuza gelen şey, katmerli papatyaların ateşte yanan kalplerinin kokusu olacaktır. . .
İnsanlar sahip olduklarının değerini bir türlü bilmezler. Güllere koşarken ayaklarının altında ezilen papatyalardan habersizler. .
Papatya sulandığı kadar güzeldir, kuşlar ötebildiği kadar sevimli. Bebek ağladığı kadar bebektir ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin. Bunu da öğren. Sevdiğin kadar sevilirsin.
Papatyalardan taçlar yapayım saçlarına, seni o kadar çok seviyorum ki papatyalar doldursun her yanını...
Açıyor papatyalar ben her aşık olduğumda, soluyor papatyalar sen her gittiğinde.
Yetmiyor senin gidişin, bitmiyor bir türlü özlemin, papatyalar açtı ve soldular, hani gelecektin onlar tekrar açtığında?
Sana güllerden dolu bir çiçek buketi yapmayacağım sevgilim, güller solar ancak saçına takacağın papatyalar gülüşünle birlikte her zaman yeniden açarlar.
En güzel papatyaları derleyip getirmeliyim sana. Ellerin ellerimde olmalı, gözlerim gözlerine bakmalı. Sen papatyaları koklarken ben de senin enfes kokusunu duyumsamalıyım.
Sensiz mutlu olmanın nasıl olacağını hiç beceremiyorum? Nasıl ki baharlar papatyasız olamıyorsa, ben de sen olmadan mutlu olamamam canım sevgilim benim.
Papatyalardan hayallere sahip olalım sevgilim, hiçbir şeyi umursamadan, hiçbir şeyin peşine düşmeden, onlar gibi yaşamayı öğrenelim.
Bahar geldiğinde papatyalar nasıl açıyorsa, ben de seni gördüğümde işte öyle mutlu oluyorum.
Papatya bahçelerini her zaman senin gülüşünde gördüm, yıldızları her zaman gözlerinde gördüm. Sen gülünce papatyalar açıyor, sen baktığında yıldızlar kayıyor. Her şey güzelleşiyor canım sevgilim sen varlığınla.
Hadi bana bir güzel şarkı söyle sevgilim, içinde papatyalar geçsin ama gerçekteki gibi hiçbir zaman solmasınlar. Her zaman güzelliği ve aşkı anlatsınlar.
Merakla okuduğun kitabın arasından solmuş bir papatya bulmaya benziyor seni sevmek. Bir anda karşına çıktığında duygulanıyorsun ve onu özenle daha da çok seviyorsun.
Bütün kış baharın gelmesini bekleyen papatyalar ne kadar da sabırlıdırlar. Çünkü bilirler ki zamanından önce toprağın üstüne çıkarlarsa işte o zaman çiçek açamazlar.
Güzelliklerini göstermeleri için beklemeleri gerekir. Bazen yaşamda yapılacak en iyi şey papatya sabrı gösterebilmektir.
Kulaklarına papatyalardan küpeler yapınca ne kadar güzel oluyorsun. Ama papatyalar solup gidiyor senin güzelliğin ise her zaman yüzünde kalıyor.
Sesindeki papatyaları duyuyor musun? Papatyaların rüzgarda çıkardıkları seslere benziyor sesin. Onlar kadar derin, onlar kadar hoş ve onlar kadar nağmeli.
Sabahları güne papatyalar dolu düşler ile uyandım. Sen vardın tüm düşlerimde ve papatyalar arasında dolaşıyordun. Ne kadar güzeldin o beyazlıklar içinde.
Birden sarılırım sana, ellerimiz kavuşur aynı göğün altında. Ansızın her şey donar, silikleşir ve ben dünyadan apayrı bir yerlere giderim. Açmaya başlar içimde hemen papatyalar.
Açıldı papatyalar sonunda. İyi ki geçtin o ormandan. Sen yokken o orman ne kadar kurak ve yalnızdı.
Bir papatya mı olmak isterdim? Evet isterdim, çünkü beni kopardığında en azından senin elinde olurdum.
Milyarlarca papatya açıyor yeryüzünde her bahar. Ama sadece bir tanesi bana gülümsüyor. İşte ben her zaman o papatyayı seviyorum.
Bakma sen papatyaların incecik olduklarına. Hiçbir zaman koparılmazlar köklerinden.
Sana da kırgınım papatya, bir seviyoru sığdıramadın onca yaprağına.
Sensiz nasıl mutlu olayım ki ben? Papatyasız ilkbahar mı olurmuş?
Sevgimizin şahidi Allah olduktan sonra, papatya sevmiyor dese ne çıkar.
Papatya kızmadı hiçbir zaman yapraklarından fal bakılmasına. Gün olur belki sevmeyi de öğretebilirim umuduyla.
Taze çiçek kokusuydu istediğim, bu kokuyu papatya da buldum. Sade bir sevgiydi hayattan beklediğim ve hala bekliyorum.
Gösteriş güllerdir. Bir yaprağı koptuğunda sadeleşen Oysa papatya öylemidir, her yaprağında farklı bir anlam bulunan.
Çiçek bahçesinde gördüğüm tek papatya sendin. Ve ben özeli seviyorum.
Senin yollarına gül bahçelerini değil papatyaları seriyorum. Sana en nadidesini sunuyorum.
Güneşli ve nemli yerler bana papatyaları hatırlatıyor. Sen benim için bir papatyasın. Gözlerin güneşi yansıtıyor, gözyaşların nemi.
Papatya misali nadide bir çiçek, senin volkan gibi kalbinde açabilir mi?
Öyle narindin ki sanki bir papatya gibi; sana bakmaya kıyamıyordum. Ve öyle güzeldin ki bir gül gibi koklamaya doyamıyordum.
Sevgisi kalbime ışık saçan, bir sıcaklık veren neşe saçandır. Sana tüm papatyaları yolluyorum. Sana seni armağan ediyorum.
Mutluluklar dilemiş unutursun demişsin. Sensiz nasıl mutlu olunurmuş. Papatyasız bahar gibidir.
Aslında aşkı en çok papatyalar anlatıyor. Seviyor, sevmiyor diyerek. Çok su verince ölerek
Aşkın tarifinde en çok gülden bahsedilir. Hâlbuki papatyalar söylüyor sevip, sevmediğini.
Tüm papatyalardan özür diliyorum. Değmeyecek birine sizi harcadığım için.
Aşkımız bir papatyanın son yaprağına bağlıydı ve son sözü papatya söyledi. Sevmiyor
Çaresiz bir papatya gibiydim. Çok sevildim, ama bile bile çok sevildiğimde gideceğimi
Güzel bir çiçek buketi hazırlarsın ama eğer o bukette papatya eksikse buket eksik kalır.
Bir papatya, bir buketi yerle bir eder. Eğer o bukette papatya yoksa.
Aşka yürümek istiyorsan, papatyalı yollardan git.
Hep bir umutla baktım papatya fallarına. Belki seviyor der diye.
Lütfen papatya biraz daha bekle güneşi. Belki bir yaprağın daha açar ve seviyor dersin.
Papatya fallarında hep seviyor çıkardı. Ama o hiç sevmedi.
Papatyalar bile seviyor diyemiyor, ben nasıl diyeyim ki.
Gelsin artık bilinmezlik. Gitsin şu kasvetli sonbahar. Papatyalar açsın ve seviyor desin.
Öyle umutsuz bakıyorum yarınlara. Hiç gelmeyecek sanki bahar. Papatyalar açmayacak hiç, güneş doğmayacak.
Papatyaları, gülüşüne benzetiyorum. Bir seviyor, bir sevmiyor diyor.
Öyle mutlu olayım ki, güneş yeniden doğsun karanlığıma. Ve sen papatyalardan taç yap saçlarıma.
Sen de doğruyu söylemedin papatya, seviyor dedin, sevmiyordu oysa.
Hüznüme ortak olan papatyadır. Sen de yaktın canımı. Kıyametim oldun, son yaprağında sevmiyor diyerek.
Ve birden bir yaprak koparırsın. Bir papatya yaprağı, öyle üzülürsün ki son yaprağı koparırken.
Canın yanar, korkar ve o son yaprağı koparmak istemezsin. Sırf sevmiyor dememek için.
Seviyor demek için bir papatya yaprağı daha gerekiyordu. Olmadı. Bu papatya da seviyor demedi.
Şu papatya falları da olmasa hiç umudum kalmayacak.
Daha kaç kere papatya falına bakacağım bilmiyorum, seviyor çıksın diye.